این توپ یک توپ خودکششی (کامیون کش) است که در ایران به اشتباه و به شکلی خندهدار «کامیون پایه» نامیده شده است. استفاده از کامیونت برای کشش توپ مزایا و معایب بسیاری دارد که از جمله آن میتوان به قیمت تمام شده کمتر و آماده به راه بودن و سرعت جابجایی بالاتر اشاره کرد. اما معایب آن به حدی بیشتر است که بنده بعید میدانم هرگز ساخت توپهای خودکشش بر شاسیهای زرهی متوقف شود. از جمله این معایب میتوان به توان و مقاومت زرهی ناچیز و در برخی موارد فاقد مقاومت زرهی اشاره کرد. از دیگر معایب این کامیون کشها حوزه حضور آنها است که به سطوح صاف و جادهها و صحراها خلاصه میشود. البته تلاشهای بسیاری شده است که این حوزه افزایش پیدا کند، با توجه به سهل الوصول بودن و کم هزینهتر بودن کامیون کشها این تلاش هم به جاهای خوبی رسیده است. اما در یک کامیون کش نمیشود تمام نکات و ضروریات شمه را رعایت کرد. نمیتوان از گودالهای مختلف عبور کرد. مشکل عبور از رودخانهها با توجه به تمام تلاشهایی که شده کمابیش پابرجاست و پابرجا نیز خواهد ماند. اعتماد پذیری پرسنل به یک کامیون کش اندک بوده و حسی که در یک خودروی زرهپوش به آنان دست میدهد در کامیون کشها وجود ندارد.
کاروان قریش با سرمایه بسیار بزرگی که همه زن و مرد قریش درآن سهیم بودند[۳]، عازم شام - منطقه غزه - شده بود. بدین ترتیب که کاروان قریش در غزوه عشیره از دست مسلمانان گریخت و به شام رفت. پیامبر (ص) مراقبانى را گماشت تا به هنگام بازگشت کاروان او را خبر کنند. سرپرستى کاروان را ابو سفیان بر عهده داشت و سى مرد، کمتر یا بیشتر، همراه او بودند. گفته اند: قیمت کالاهاى این کاروان به پنجاه هزار دینار مى رسیده.هیچ مرد و زن قریشى در مکه نبود مگر اینکه از یک مثقال طلا تا هر اندازه که توانسته بود در آن سرمایه گذارى کرده بود. حتى برخى از زنان، سرمایه هاى بسیار اندک فرستاده بودند. [۴] چون پیامبر (ص) زمان بازگشت کاروان قریش از شام را دانست، یاران خود را براى حمله به آن فرا خواند. ده شب پیش از خروج خود از مدینه، طلحة بن عبید الله و سعید بن زید را براى کسب خبر و اطلاع روانه فرمود[۵]
این نوع شیطان پرستی از طرف شیطان پرستان حقیقی با نام شیطان پرستی تفننی شناخته می شود؛ چرا که بعضی از خصوصیات و اصول شیطان پرستی کلیسایی را دارا نبوده و بیشتر محصول صنعت موسیقی و جذابیت های نمایشی همراه با آن است.
البته ناگفته نماند که در ایران تعداد کمی شیطان پرست واقعی یا کلیسایی نیز وجود دارد که عموما از نظر سنی بالای ۳۰ سال دارند و عمدتا با خارج از کشور در ارتباط هستند.
آنها در تلاش هستند برخلاف شیطان پرستان موسیقیایی، اعتقادات خود را پنهان کنند. در ایران و خارج از آن گروه هایی هستند که به اشتباه از طرف مردم به عنوان شیطان پرست شناخته می شوند. این دسته گروه هایی هستند که رویکرد خاصی به خدا و ادیان دارند و اصلا گرایشات شیطانی ندارند. مثلا گروه های ضدمسیحی که عده ای از آنها منکر وجود حضرت مسیح نیستند و با مسیحیت رواج یافته در عصر حاضر مشکل دارند. این گرایش ها در مورد ادیان دیگر هم صادق است. در مورد خدا نیز عده ای هستند که اصلا گرایشات شیطانی نداشته بلکه دیدگاه های خاصی درباره وجود خدا دارند. مثلا گروهی که طبیعت پرست هستند و...